Voor Bianca is de cirkel rond. Ze doet vrijwilligerswerk in het ZGT Almelo.

Ik heb al een tijd vrijwilligerswerk willen doen, maar wist steeds niet wat ik wilde doen en wat bij mij zou passen. Een aantal jaren geleden werd mijn vader ziek. Hij lag daardoor vaak in het ziekenhuis en zo niet, dan had hij wel de nodige afspraken met de specialisten. Ik was het aanspreekpunt en steunde mijn vader in zijn gehele ziekteproces. Het ziekenhuis werd in de loop der tijd een soort 2e thuis voor mij.

Vorig jaar sprak ik met een vriendin over het doen van vrijwilligerswerk. Ik ben volledig afgekeurd en wilde me weer nuttig voelen. Het stukje gemis dat je hebt als je niet meer in de arbeidsmarkt mee kan doen is best lastig. Dus zei mijn vriendin: ‘Het ziekenhuis dan?’ Ik heb vervolgens bij het ZGT geïnformeerd en toen is het balletje gaan rollen. Ik help nu mee als koffiedame op de afdeling Cardiologie. Ik dacht eerst: ‘koffiedame? Dit past echt zoooo niet bij mij!’. Maar ik ben blij dat ik het een kans heb gegeven.

Ik ben op een plek waar ik de patiënten kan opfleuren, waar ik een luisterend oor kan bieden èn waar ik me thuis voel door het verleden. Eerder stond ik aan de kant van mijn vader die patiënt was, nu kan ik er zijn vòòr de patiënten. Het is heel dankbaar werk en de collega’s zijn geweldig.

Stiekem denk ik soms dat mijn vader me hiernaartoe gestuurd heeft, dit vrijwilligerswerk past zo goed bij mij! De cirkel is nu rond.